EYLÜL DE GELDİ.

Şöyle böyle derken 1 ayı daha geride bıraktık. Ama ne yazık ki bende hala bir gelişme yok. Regl bitmesine rağmen 59,10 dayım. Eylül bari iyi geçse. Birçok yenilik olacak. Okullar açılacak. Oğlum bu sene sabahçı. Okul çok yakın olması nedeniyle ben bırakacağım. Saat 8.00 de okulda olacaklar bildiğim kadarıyla. Eee böyle olunca saat 7 gibi oğlumu uyandırıp kahvaltı giyinme fasıllarından sonra okula gidilecek. Böylece benim yürüyüşler iptal olacak. Birde önümüzde ramazan var. Bu da benim hayatımda önemli bir etken. Genelde ramazan ayı döneminde kilo veririm. İnşallah bu senede verebilirim de hedefe tutturabilirim.

Bugünlerde hep kendimle uğraşıp duruyorum. Özellikle kendimi eşimle kıyaslar oldum. Biliyorsunuz 1,5-2 paket sigara içen eşim 14 günlük çabaşı sonunda son 4 gündür sigara içmiyor. Ne kadar çok mutluyum bilemezsiniz. Eşimle ilk tanıştığımız dönemlerde bir sigarayı bırakma girişimi olmuştu. Bana paketini verip kendisinin belirlediği saatler dışında vermemem konusunda beni sıkı sıkı tembihlerdi. O zaman anlamıştı. Ben sigarayı bırakamam der dururdu. "Çünkü ben sigaraya aşık birisiyim." derdi. 12 yıldan beri hiç bir zaman sigarayı bırakacağım diye bir kelime çıkmamıştı ağzından. Bu sene ise etrafında çoğu arkadaşı sigarayı bırakmış ve kendisine gelen mailler daha çok ilgilendirir olmuştu. Ve bundan 14 gün önce bana sigarayı bırakacağım dedi. Ve ben böyle bir şey duydum ya eşimden artık ölsemde gam yemezdim. Çünkü ben hayatımda hiç sigara kullanmayan birisi olarak bana sigara içmek insanın kendine yapabilecek en büyük kötülüklerden birisi olarak geliyordu. 10 gün boyunca sigarayı azalttı. 10. günde 6 adet sigara içiyordu. 10. günün gecesinde "Ben yarın sigarayı bırakıyorum" dedi. Ve dört gündür içmiyor. Ve bütün arkadaşlarına da söylüyor. Amacı şu. Sigarayı bıraktığımı söyleyimde beni sigara içerken görmemeleri için hani sen bırakmıştın desinler diyeymiş. O yüzden böyle bir şeyi kaldıramıyacağı için kesinlikle başlamayı düşünmüyor.

Ben kendimi şöyle bir düşünüyorum. Ben ne zamandır kilolarımla boğuşup duruyorum diye. Ama nafile. Artık yap boz tahtasına dönmüşüm. Eskiden bende yapacağım dediğim şeyleri kesinlikle yapardım. Çok iradeli birisiydim. Artık öyle birisi değilim. Keşke olabilseydim. Hayatımızdaki güzel örneklerimiz var. 30-35 kilo vermiş arkadaşlarımız var. Niçin ben de yapamayım. Niçin benimde bir başarı hikayem olmasın ki?



Sizlerin destekleri sayesinde inşallah olacak diyorum. Çünkü bunda moral şart. Kendine güvenin olması şart. Bunlar olmayınca olmuyor. Her şeye rağmen hayat güzeldir diyorum arkadaşlar. Sizlerle daha sık görüşmek üzere.....Herkese kolaylıklar diliyorum....